شبکه

مدل چهار لایه ای TCP/IP

مدل چهار لایه ای TCP/IP

مدل چهار لایه ای TCP/IP

مدل چهار لایه ای TCP/IP

مدل چهار لایه ای TCP/IP

مدل چهار لایه ای TCP/IP: مدل TCP/IP زاده جنگ سرد در دهه شصت بود . در اواخر دهه ی شصت ، آژانس پروژه های پیشرفته ی تحقیقاتی دولت ایالات متحده ( Advanced Research Project Agency)ARPA با بودجه ی دولتی ، تصمیم به پیاده سازی یک شبکه ی WAN در نه ایالت آمریکا گرفت . این شبکه صرفاً اهداف نظامی را دنبال می کرد و در عرض دو سال پیاده سازی و نصب شد . برای اولین بار روش سوئیچ بسته در این شبکه معرفی شد و موفقیت این شبکه مراکز تحقیقاتی مختلف را بر آن داشت تا شروع به کار مشترک برای توسعه ی تکنولوژی شبکه نمایند . کمیته ی ARPA که به

( Internet Control and Configuration Board ) ICCB مشهور شد روز به روز شهرت یافت و رشد کرد . این کمیته با همکاری بقیه ی آژانسهای تحقیقاتی ، کار مشترک تبدیل تکنولوژی ARPA به یک پروتکل شبکه ای استاندارد به نام ( Transport Control Protocol / Internet Protocol ) TCP/IP را شروع کردند . در اوایل دهه ی هشتاد محیطهای دانشگاهی نیز از TCP/IP حمایت کردند . دانشگاه برکلی در کالیفرنیا در نسخه ی یونیکس خود که رایگان بود ، پروتکل TCP/IP را پیاده سازی و ارائه کرد . رایگان بودن این سیستم عامل بسیار قدرتمند باعث شد تا دانشکده های علوم کامپیوتری به سرعت با TCP/IP آشنا شده و ضمن پیاده سازی شبکه های مبتنی بر آن ، از این مدل حمایت نمایند . شاید بزرگترین عامل توسعه و رشد TCP/IP همین کار دانشگاه برکلی در ارائه رایگان TCP/IP بر روی یونیکس بود .

در سال 1983 کمیته ICCB بعنوان گروه طراحی اینترنت یا ( Internet Architecture Board ) IAB به جهان معرفی شد . این کمیته یک سازمان مستقل برای طراحی استانداردها و ترویج تحقیقات در زمینه ی تکنولوژی اینترنت است . کمیته ی IAB  اکنون نیز وجود دارد و در دو قسمت فعالیت می کند :

  • گروه ( Internet Engineering Task Force ) IETF : موارد فنی و مشکلات استانداردها و تکنولوژی بکار گرفته شده در شبکه ی اینترنت را بررسی و حل می کند و جزییات پروتکلهای فعلی را در اختیار عموم قرار می دهد .
  • گروه ( Internet Research Task Force ) IRTF : کار تحقیقاتی به منظور بهبود و ارتقاء اینترنت را بر عهده دارد .

موفقیت IAB در اواسط دهه ی هشتاد سرمایه ها را به سمت شبکه سوق داد . سازمان ملی علوم آمریکا تصمیم به سرمایه گذاری برای راه اندازی یک ستون فقرات در آمریکا گرفت که NSFNET نامیده شد . با پیاده سازی موفق این ستون فقرات ، اینترنت باز هم رشد کرد و باز هم سرمایه ها را به سمت خود کشید و مرزهای آمریکا را در نوردید و به یک پدیده ی جهانی تبدیل شد .

مدیریت روزانه و پشتیبانی فنی شبکه ی اینترنت ، توسط مرکزی در آمریکا به نام
( Internet Network Information Center )INERNIC انجام می شود . این مرکز مدیریت سطح بالای شبکه ، ثبت اسامی نمادین در اینترنت و ثبت کلاسهای آدرس یکتا را برعهده دارد .

امروزه TCP/IP به عنوان محبوبترین پروتکل شبکه در تمام سیستمهای عامل حمایت می شود و با تمام نقایصی که دارد حتی در پیاده سازی اینترانتهایی که حتی به اینترنت متصل نیستند ، مورد استفاده قرار می گیرد .

مولفه های TCP/IP

عاملی که تمامی شبکه های مختلف دنیا را به صورت موفقیت آمیز به هم پیوند زده است ، تبعیت همه ی آنها از مجوعه پروتکلی است که تحت عنوان TCP/IP در دنیا شناخته می شود . دقت کنید که عبارت خلاصه شده ی TCP/IP می تواند به دو موضوع متفاوت اشاره داشته باشد :

  • مدل ( TCP/IP Model ) TCP/IP : این مدل یک ساختار چهار لایه ای برای ارتباطات گسترده تعریف می نماید که آنرا در ادامه تشریح خواهیم کرد .
  • پشته ی پروتکلهای ( TCP/IP Protocol Stack ) TCP/IP : پشته ی TCP/IP مجموعه ای شامل بیش از صد پروتکل متفاوت است که برای سازماندهی کلیه اجزاء شبکه ی اینترنت به کار می رود .

مدل TCP/IP

همانگونه که اشاره شد این مدل یک ساختار چهار لایه ای برای شبکه عرضه کرده است . اگر بخواهیم این مدل چهار لایه ای را با مدل هفت گانه OSI مقایسه کنیم ، لایه ی اول از مدل TCP/IP یعنی لایه ی دسترسی به شبکه تلفیقی از وظایف لایه ی فزیکی و لایه ی پیوند داده ها از مدل OSI خواهد بود . لایه ی دوم از این مدل معادل لایه ی سوم از مدل OSI یعنی لایه ی شبکه است . لایه سوم از مدل TCP/IP همنام و معادل لایه چهارم از مدل OSI یعنی لایه ی انتقال خواهد بود .

لایه های پنجم و ششم از مدل OSI در مدل TCP/IP وجود ندارد و وظایف آنها در صورت لزوم در لایه ی چهارم از مدل TCP/IP ادغام شده است .

لایه ی هفتم از مدل OSI معادل بخشی از لایه چهارم از مدل TCP/IP است .

بررسی اجمالی لایه های مدل TCP/IP

لایه ی اول : لایه ی واسط شبکه

در این لایه استانداردهای سخت افزار ، و نرم افزارهای راه انداز ( Device Driver ) و پروتکلهای شبکه تعریف می شود . این لایه درگیر با مسائل فزیکی ، الکتریکی و مخابراتی کانال انتقال ، نوع کارت شبکه و راه اندازهای لازم برای نصب کارت شبکه می باشد . در شبکه ی اینترنت که می تواند مجموعه ای از عناصر غیر همگن و نامشابه را به هم پیوند بزند انعطاف لازم در این لایه برای شبکه های گوناگون و ماشینهای میزبان فراهم شده است . یعنی الزام ویژه ای در بکارگیری سخت افزار و نرم افزار ارتباطی خاص ، در این لایه وجود ندارد . ایستگاهی که تصمیم دارد به اینترنت متصل شود بایستی با استفاده از پروتکلهای متعدد و معتبر و نرم افزار راه انداز مناسب ، به نحوی داده های خودش را به شبکه تزریق کند . بنابراین اصرار و اجبار خاصی در استفاده از یک استاندارد خاص در این لایه وجود ندارد .

لایه ی دوم : لایه ی شبکه

این لایه در ساده ترین عبارت وظیفه دارد بسته های اطلاعاتی را که از این به بعد آنها را بسته های IP می نامیم ، روی شبکه هدایت کرده و از مبداء تا مقصد به پیش ببرد . در این لایه چندین پروتکل در کنار هم وظیفه ی مسیریابی و تحویل بسته های اطلاعاتی از مبداء تا مقصد را انجام می دهند . کلیدی ترین پروتکل در این لایه ، پروتکل IP نام دارد . برخی از پروتکل های مهم که یک سری وظایف جانبی بر عهده دارند عبارتند از : IGMP – BOOTP – ARP – RARP – RIP – ICMP  و …  .

همانگونه که اشاره شد در این لایه یک واحد اطلاعاتی که بایستی تحویل مقصد شود ، دیتاگرام نامیده می شود . پروتکل IP می تواند یک دیتاگرام را در قالب بسته های کوچکتری قطعه قطعه کرده و پس از اضافه کردن اطلاعات لازم برای بازسازی ، آنها را روی شبکه ارسال کند .

لازم است بدانید که در این لایه برقرای ارتباط بین مبداء و مقصد به روش بدون اتصال  خواهد بود و ارسال یک بسته ی IP روی شبکه ، عبور از مسیر خاصی را تضمین نمی کند . یعنی اگر دو بسته متوالی برای یک مقصد یکسان ارسال شود هیچ تضمینی در به ترتیب رسیدن آنها وجود ندارد ، چون این دو بسته می توانند از مسیرهای متفاوتی به سمت مقصد حرکت نمایند . در ضمن در این لایه پس از آنکه بسته ای روی یکی از کانالهای ارتباطی هدایت شد ، از سالم رسیدن یا نرسیدن آن به مقصد هیچ اطلاعی بدست نخواهد آمد ، چرا که در این لایه ، برای بسته های IP هیچ گونه پیغام دریافت یا عدم دریافت بین عناصر واقع بر روی مسیر ، رد و بدل نمی شود ؛ بنابراین سرویسی که در این لایه ارائه می شود نامطمئن است و اگر به سرویسهای مطمئن و یا اتصال گرا نیاز باشد در لایه بالاتر این نیاز تامین خواهد شد .

در این لایه مسیریابها بایستی از شرایط توپولوژیکی و ترافیکی شبکه اطلاعاتی را کسب نمایند تا مسیریابی به روش پویا انجام شود . همچنین در این لایه باید اطلاعاتی درباره مشکلات یا خطاهای احتمالی در ساختار زیر شبکه بین مسیریابها و ماشینهای میزبان ، مبادله شود . یکی دیگر از وظایف این لایه ویژگی ارسال چندبخشی ( Multicast ) است یعنی یک ایستگاه قادر باشد به چندین مقصد گوناگون که در قالب یک گروه سازماندهی شده اند ، بسته یا بسته هایی را ارسال نماید .

لایه ی سوم : لایه انتقال

این لایه ارتباط ماشینهای انتهایی ( ماشینهای میزبان ) را در شبکه برقرار می کند ، یعنی می تواند بر اساس  سرویسی که لایه دوم ارائه می کند یک ارتباط اتصال گرا و مطمئن ( Reliable ) ، برقرار کند . البته در این لایه برای عملیاتی نظیر ارسال صوت و تصویر که سرعت ، مهمتر از دقت و خطا است سرویسهای بدون اتصال سریع و نامطمئن نیز فراهم شده است .

در سرویس مطمئنی که در این لایه ارائه می شود ، مکانیزمی اتخاذ شده است که فرستنده از رسیدن و یا عدم رسید صحیح بسته به مقصد با خبر شود .

این لایه از یک طرف با لایه ی شبکه و از طرف دیگر با لایه ی کاربرد در ارتباط است . داده های تحویلی به این لایه توسط برنامه ی کاربردی و با صدا زدن توابع سیستمی تعریف شده در واسط برنامه های کاربردی  – (Application Programming Interface ) API- ارسال و دریافت می شوند .

لایه ی چهارم : لایه ی کاربرد

در این لایه بر اساس خدمات لایه های زیرین ، سرویس سطح بالایی برای خلق برنامه های کاربردی ویژه و پیچیده ارائه می شود . این خدمات در قالب ، پروتکلهای استانداردی همانند موارد زیر به کاربر ارائه می شود :

  • شبیه سازی ترمینال ( TELNET / Terminal Emulation )
  • انتقال فایل یا( File Transfer Protocol ) FTP
  • مدیریت پست الکترونیکی
  • خدمات انتقال صفحات ابرمتنی

 

شبکه

زیرساخت شبکه

زیرساخت شبکه

مشاوره ، طراحی و پیاده سازی زیر ساخت شبکه های کامپیوتری

زیرساخت شبکه

زیرساخت شبکه

استفاده از شبکه های کامپيوتری در سالهای اخير رشدی فزاينده داشته و به موازات آن سازمان ها اقدام به برپا سازی شبکه نموده اند . برپا سازی هر شبکه کامپيوتری تابع مجموعه سياست هایی است که با استناد به آن در ابتدا طراحی منطقی شبکه و در ادامه طراحی فيزيکی، انجام خواهد شد.
همچنین بایستی طراحی و پیاده سازی آنها مطابق با نیازهای سازمان و اهداف بلند مدت آن و همچنین کاهش هزینه های بهینه سازی و پیاده سازی مجدد آن انجام پذیرد.

• مشاوره، طراحی و پیاده سازی زیرساخت های شبکه بر اساس معماری لایه ای
• پیاده سازی شبکه بر اساس تجهیزات CISCO
• سوئیچینگ و پیکربندی تجهیزات
• Vlaning شبکه
• طراحی و پياده سازی شبكه های LAN,WAN
• نصب و راه اندازی شبکه های بیسیم (Wireless )
• طراحی و پیاده سازی لینک های دید مستقیم (P2P & P2M)
• ايجاد نود های جديد در شبکه
• بررسی و بهبود ساختار شبکه و ارائه ی راهکارهای بهینه سازی
• نصب و راه اندازی سرور
• نصب و راه اندازی آنتی ویروس های تحت شبکه
• ارائه خدمات نگهداری و پشتيبانی
• نگهداری سخت‌افزارها و تجهيزات شبكه
• توسعه و راه اندازی تجهيزات شبکه
• بروزرسانی شبکه از نظر سخت افزاری و نرم افزاری
• بررسی وضعيت و توسعه شبکه از نقطه نظر ارتباط با اينترنت

 

شبکه

خدمات شبکه

خدمات شبکه

خدمات شبکه، راه اندازی شبکه، پشتیبانی شبکه

خدمات شبکه

خدمات شبکه

استفاده از شبکه های کامپيوتری در سالهای اخير رشدی فزاينده داشته و به موازات آن سازمان ها اقدام به برپا سازی شبکه نموده اند. برپا سازی هر شبکه کامپيوتری تابع مجموعه سياست هایی است که با استناد به آن در ابتدا طراحی منطقی شبکه و در ادامه طراحی فيزيکی، انجام خواهد شد.

همچنین بایستی طراحی و پیاده سازی شبکه مطابق با نیازهای سازمان و اهداف بلند مدت آن  و همچنین کاهش هزینه های بهینه سازی و پیاده سازی مجدد آن انجام پذیرد.

خدمات شبکه گروه فنی و مهندسی وی سنتر در زمینه ی راه اندازی شبکه و پشتیبانی شبکه به شرح زیر می باشد:
  • مشاوره، طراحی و پیاده سازی زیر ساخت شبکه های کامپیوتر
  • کابل کشی شبکه، نصب داکت و انواع ترانکینگ
  • طراحي و پياده سازی شبكه های LAN,WAN
  • نصب و راه اندازی شبکه هاي بیسیم (Wireless  )
  • طراحی و پیاده سازی لینک های دید مستقیم (P2P & P2M)
  • توسعه و راه اندازی تجهيزات شبکه
  • ايجاد نود های جديد در شبکه
  • مشاوره در طراحی و پياده سازی شبکه
  • بررسی و بهبود ساختار شبکه و ارائه ی راهکارهای بهینه سازی
  • مشاوره و پیاده سازی سرویس های سرور
  • نصب و راه اندازی Windows Server 2003 , 2008 , 2008 R2,2012
  • نصب و راه اندازی mail server: Exchange Server 2010
  • راه اندازی تمامی سرویس های سرور از قبیل Domain Controller – DHCP – DNS – File Server – Fax Server – VPN  – FTP Server
  • نصب و راه اندازی فایروال از جمله  ISA SERVER 2006 , TMG Server 2010
  • راه اندازی سرورهای مجازی با استفاده ازESX , Hyper-V
  • طراحی و پیاده سازی سیستم های نگهداری و پشتیبانی اطلاعات (Backup)
  • راه اندازی نرم افزار های  Monitoring
  • مشاوره و پیاده سازی سیستم های امنیتی
  • طراحی و اجرای سیستم های دوربین مدار بسته
  • فروش، نصب و پشتیبانی آنتی ویروس های ESET , Kaspersky (خانگی و تحت شبکه)
  • فروش ، نصب و پشتیبانی آنتی ویروس تحت شبکه کسپراسکی
  • نصب و راه اندازی انواع شبکه دامین و workgroup
  • نصب و راه اندازی dns سرور
  • نصب و پشتیبانی ترمینال سرویس
پشتیبانی شبکه:
  • حضور پشتیبان شبکه هر روز هفته به صورت تمام وقت و یا پاره وقت
  • حضور کارشناس بعد از حداکثر 2 ساعت
  • پشتیبانی online
  • پشتیبانی تلفنی
گروه فنی و مهندسی وی سنتر ارائه دهنده کلیه راهکارهای شبکه ، آمادگی خود را برای تامین نیازهای مشتریان در این حوزه اعلام می دارد.
شماره تماس: 88884268

 

شبکه

طراحی شبکه

طراحی شبکه

طراحی شبکه

طراحی شبکه

استراتژی طراحی شبکه  (بخش اول )
طراحی شبکه:

استفاده از شبکه های کامپيوتری در  چندين سال اخير رشد و به موازات آن سازمان ها  و موسسات متعددی اقدام به برپاسازی شبکه نموده اند. هر شبکه کامپيوتری می بايست با توجه به شرايط و سياست های هر سازمان ، طراحی و در ادامه پياده سازی گردد .شبکه ها ی کامپيوتری زيرساخت لازم برای استفاده از منابع فيزيکی و منطقی را در يک سازمان فراهم می نمايند . بديهی است در صورتی که زيرساخت فوق به درستی طراحی نگردد،  در زمان استفاده از شبکه با مشکلات متفاوتی برخورد نموده و می بايست هزينه های زيادی  به منظور نگهداری  و تطبيق آن با خواسته ها ی مورد نظر( جديد) ، صرف گردد ( اگر خوش شانس  باشيم و مجبور نشويم که از اول همه چيز را مجددا” شروع نمائيم !)  . يکی از علل اصلی در بروز اينچنين مشکلاتی ،  به طراحی شبکه پس از پياده سازی آن برمی گردد. ( در ابتدا شبکه را پياده سازی می نمائيم و بعد سراغ طراحی می رويم ! ) .
برپاسازی هر شبکه کامپيوتری تابع مجموعه سياست هائی  است که با استناد به آنان در ابتدا طراحی منطقی شبکه  و در ادامه طراحی فيزيکی ، انجام خواهد شد . پس از اتمام مراحل طراحی ، امکان پياده سازی شبکه  با توجه به استراتژی تدوين شده ، فراهم می گردد.

در زمان طراحی يک شبکه ، سوالات متعددی مطرح می گردد :
  • برای طراحی يک شبکه از کجا می بايست شروع کرد ؟
  • چه پارامترهائی  را می بايست در نظر گرفت ؟
  • هدف از برپاسازی يک شبکه چيست ؟
  • انتطار کاربران از يک شبکه چيست ؟
  • آيا  شبکه موجود ارتقاء می يابد و يا  يک شبکه از ابتدا طراحی می گردد ؟
  • چه سرويس ها و خدماتی بر روی شبکه، ارائه خواهد شد  ؟
  • و …

سوالات فوق ، صرفا” نمونه هائی در اين زمينه بوده که می بايست پاسخ آنان متناسب با واقعيت های موجود در هر سازمان ، مشخص گردد . ( يکی از اشکالات ما استفاده از پاسخ های ايستا در مواجهه با مسائل پويا است !) .
در اين مقاله قصد داريم به بررسی پارامترهای لازم در خصوص  تدوين  يک استراتژی مشخص به منظور طراحی شبکه پرداخته تا از اين طريق امکان  طراحی منطقی ، طراحی فيزيکی  و در نهايت  پياده سازی مطلوب يک شبکه کامپيوتری ، فراهم گردد .

مقدمه


قبل از طراحی فيزيکی شبکه ، می بايست در ابتدا و بر اساس يک فرآيند مشخص ، خواسته ها  شناسائی و آناليز گردند. چرا قصد ايجاد شبکه را داريم و اين شبکه می بايست چه سرويس ها و خدماتی را ارائه نمايد ؟  به چه منابعی نيار می باشد ؟ برای تامين سرويس ها و خدمات مورد نظر اکثريت کاربران ،  چه اقداماتی می بايست انجام داد ؟  در ادامه می بايست به مواردی همچون پروتکل مورد نظر برای استفاده در شبکه ، سرعت شبکه  و از همه مهم تر، مسائل امنيتی  شبکه پرداخته گردد. هر يک از مسائل فوق ، تاثير خاص خود را در طراحی منطقی يک شبکه به دنبال خواهند داشت .يکی ديگر از پارامترهائی  که معمولا” از طرف مديريت سازمان دنبال و به آن اهميت داده می شود ، هزينه نهائی برپاسازی شبکه است . بنابراين لازم است در زمان طراحی منطقی شبکه به بودجه در نظر گرفته شده نيز توجه نمود .
در صورتی که قصد ايجاد يک شبکه  و تهيه نرم افزارهای جديدی وجود داشته باشد ، زمان زيادی صرف بررسی توانمندی نرم افزارها ، هزينه های مستقيم و غير مستقيم  آنان ( آموزش کاربران ، کارکنان شبکه و ساير موارد ديگر ) ، خواهد شد .در برخی موارد ممکن است تصميم گرفته شود که از خريد نرم افزارهای جديد صرفنظر نموده  و نرم افزارهای قديمی را ارتقاء داد. تعداد زيادی از برنامه های کامپيوتری که با استفاده از زبانهائی نظير : کوبال ، بيسيک و فرترن نوشته شده اند ،  ممکن است دارای قابليت های خاصی در محيط شبکه بوده که استفاده از آنان نيازمند بکارگيری پروتکل های قديمی  باشد.  در چنين مواردی لازم است به چندين موضوع ديگر نيز توجه گردد :

  • هزينه ارتقاء هزاران خط کد نوشته شده قديمی توسط نسخه های جديد و پيشرفته همان زبان های برنامه نويسی ، چه ميزان است ؟
  • هزينه  ارتقاء برنامه ها به يک زبان برنامه نويسی شی گراء چه ميزان است ؟
  • آيا به منظور صرفه جوئی در هزينه ها ، می توان بخش های خاصی از شبکه را ارتقاء و از سخت افزارها و يا نرم افزارهای خاصی برای ارتباط با عناصر قديمی شبکه استفاده نمود؟

با توجه به هزينه و زمان ارتقاء برنامه های نوشته شده قديمی توسط  زبان های جديد برنامه نويسی ، ممکن است تصميم گرفته شود که فعلا” و تا زمانی که نرم افزارهای جديد نوشته و جايگزين گردند از  نرم افزارهای موجود حمايت و پشتيبانی شود. در اين رابطه ممکن است بتوان از يک بسته نرم افراری به عنوان گزينه ای جايگزين در ارتباط  با  برنامه های قديمی نيز استفاده نمود. در صورتی که می توان با اعمال تغييراتی اندک  و ترجمه کد منبع برنامه ، امکان اجرای برنامه را بر روی يک سيستم عامل جديد فراهم نمود ، قطعا” هزينه مورد نظر بمراتب کمتر از حالتی است که برنامه از ابتدا و متناسب با خواسته های جديد ، بازنويسی گردد. يکی ديگر از مسائلی که می بايست در زمان ارتقاء  يک برنامه جديد مورد توجه قرار گيرد ، آموزش کاربرانی است که از نرم افزار فوق استفاده می نمايند .

برنامه ريزی برای  طراحی منطقی شبکه
برای طراحی منطقی شبکه ، می توان از يک و يا دونقطه کار خود را شروع کرد: طراحی و نصب يک شبکه جديد و يا  ارتقاء شبکه موجود.

در هر دو حالت ، می بايست اطلاعات مورد نياز در خصوص چندين عامل اساسی و مهم را قبل از طراحی منطقی شبکه ، جمع آوری نمود. مثلا” با توجه به سرويس ها و خدماتی که قصد ارائه آنان به سرويس گيرندگان شبکه را داريم ، می بايست  به بررسی و آناليز الگوهای ترافيک در شبکه پرداخته گردد . شناسائی نقاط حساس و بحرانی (در حد امکان )  ، کاهش ترافيک موجود با ارائه مسيرهای متعدد به منابع و  تامين سرويس دهندگان متعددی که مسئوليت پاسخگوئی به داده های مهم با هدف  تامينLoad balancing  را  دارا می باشند ، نمونه هائی در اين رابطه می باشد .برای برنامه ريزی در خصوص طراحی منطقی شبکه می بايست به عواملی ديگر نيز توجه و در خصوص آنان تعيين تکليف شود :

  •  سرويس گيرندگان، چه افرادی می باشند؟ نياز واقعی آنان چيست ؟چگونه از نياز آنان آگاهی پيدا کرده ايد ؟ آيا اطلاعات جمع آوری شده معتبر است ؟
  • چه نوع سرويس ها  و يا خدماتی می بايست بر روی شبکه ارائه گردد؟ آيا در اين رابطه محدوديت های خاصی وجود دارد ؟ آيا قصد استفاده و پيکربندی يک فايروال بين شبکه های محلی وجود دارد ؟ در صورت وجود فايروال ، به منظور استفاده از اينترنت به پيکربندی خاصی نياز می باشد؟
  • آيا صرفا” به  کاربران داخلی شبکه ، امکان استفاده از اينترنت داده می شود و يا  کاربران خارجی ( مشتريان سازمان ) نيز می بايست قادر به دستيبابی شبکه  باشند ؟ هزينه دستيابی و ارائه سرويس ها و خدمات به کاربران خارجی از طريق اينترنت، چه ميزان است ؟  ؟ آيا تمامی کاربران  شبکه مجاز به استفاده  از سرويس پست الکترونيکی  می باشند (سيستم داخلی و يا خارجی از طريق فايروال ) . کاربران شبکه ، امکان دستيابی به چه سايت هائی را دارا خواهند بود؟  آيا سازمان شما دارای کاربرانی است که در منزل و يا محيط خارج از اداره مشغول به کار بوده و لازم است به  شبکه از طريق Dial-up و يا VPN ( از طريق ايننترنت ) ، دستيابی نمايند ؟

يکی از موضوعات مهمی که امروزه مورد توجه اکثر سازمان ها می باشد  ، نحوه تامين امکان دستيابی نامحدود به اينترنت برای کاربران است. در صورتی که کاربران نيازمند مبادله نامه الکترونيکی با مشتريان سازمان و يا مشاوران خارج از شرکت می باشند ، می بايست ترافيک  موجود را از طريق يک برنامه فيلتر محتوا  و يا فايروال انجام و به کمک نرم افزارهائی که حفاظت لازم در مقابل ويروس ها را ارائه می نمايند ، عمليات تشخيص و پيشگيری از کد های مخرب و يا فايل ضميمه آلوده را نيز انجام داد.
با استفاده از نرم افزارهائی نظير FTP  ،کاربران قادر به ارسال و يا دريافت فايل  از طريق سيستم های راه دور می باشند .آيا در اين خصوص تابع يک سياست مشخص شده ای بوده و می توان پتانسيل فوق را بدون اين که اثرات جانبی خاصی را به دنبال داشته باشد در اختيار کاربران قرار داد ؟ از لحاظ امنيتی ،امکان اجرای هر برنامه جديد بر روی هر کامپيوتر ( سرويس گيرنده و يا سرويس دهنده ) بدون بررسی لازم در خصوص امنيت برنامه ، تهديدی جدی در هر شبکه کامپيوتری محسوب می گردد .

  • آيا کاربران شبکه با يک مشکل خاص کوچک که می تواند برای دقايقی شبکه و سرويس های آن را غير فعال نمايد ، کنار می آيند  و يا می بايست شبکه تحت هر شرايطی به منظور ارائه خدمات و سرويس ها ، فعال و امکان دستيابی به آن وجود داشته باشد ؟ آيا به سرويس دهندگان کلاستر شده ای  به منظور در دسترس بودن دائم  شبکه ، نياز می باشد ؟ آيا کاربران در زمان غيرفعال بودن شبکه ، چيزی را از دست خواهند داد ؟ آيا يک سازمان توان مالی لازم در خصوص پرداخت هزينه های مربوط به ايجاد زيرساخت لازم برای فعال بودن دائمی شبکه را دارا می باشد ؟ مثلا” می توان توپولوژی های اضافه ای  را در شبکه پيش بينی تا  بتوان از آنان برای پيشگيری از بروز اشکال در يک نقطه و غير فعال شدن شبکه ، استفاده گردد. امروزه با بکارگيری تجهيزات خاص سخت افزاری به همراه نرم افزاری مربوطه ، می توان از راهکارهای متعددی به منظور انتقال داده های ارزشمند در يک سازمان و حفاظت از آنان در صورت بروز اشکال ، استفاده نمود.
  • در صورتی که قصد ارتقاء شبکه موجود وجود داشته باشد ، آيا  می توان از پروتکل های فعلی استفاده کرد و يا می بايست به يک استاندارد جديد در ارتباط با پروتکل ها ، سوئيچ نمود ؟ در صورتی که يک شبکه  جديد طراحی می گردد ، چه عواملی می تواند در خصوص انتخاب پروتکل شبکه ،  تاثير گذار باشد ؟ اترنت ، متداولترين تکنولوژی شبکه ها ی محلی ( LAN ) و TCP/IP ، متداولترين پروتکلی است که بر روی اترنت ، اجراء می گردد . در برخی موارد ممکن است لازم باشد که ساير تکنولوژی های موجود نيز بررسی و در رابطه با استفاده از آنان ، تصميم گيری گردد .
استفاده کنندگان شبکه چه افرادی هستند ؟

اين سوال به نظر خيلی ساده می آيد. ما نمی گوئيم که نام استفاده کنندگان چيست ؟ هدف از سوال فوق، آشنائی با نوع عملکرد شغلی و حوزه وظايف هر يک از کاربران شبکه است . طراحان شبکه های کامپيوتری نيازمند تامين الگوها و خواسته ها  متناسب با ماهيت عملياتی هر يک از بخش های  يک سازمان بوده تا بتوانند سرويس دهندگان را به درستی سازماندهی نموده و  پهنای باند مناسب برای هر يک از بخش های فوق را تامين و آن را در طرح  شبکه ، لحاظ نمايند . مثلا” در اکثر سازمان ها ، بخش عمده ترافيک شبکه مربوط به واحد مهندسی است . بنابراين در چنين مواردی لازم است امکانات لازم در خصوص مبادله داده در چنين واحدهائی به درستی پيش بينی شود .

شبکه مورد نظر می بايست چه نوع سرويس ها و خدماتی  را ارائه نمايد ؟

مهمترين وظيفه يک شبکه ، حمايت از نرم افزارهائی است که امکان استفاده از آنان برای چندين کاربر ، وجود داشته باشد. در اين رابطه لازم است در ابتدا ليستی از انواع نرم افزارهائی که در حال حاضر استفاده می گردد و همچنين ليستی از نرم افزارهائی را که کاربران تقاضای استفاده از آنان را نموده اند، تهيه گردد. هر برنامه دارای يک فايل توضيحات کمکی است که در آن به مسائل متفاوتی از جمله رويکردهای امنيتی ، اشاره می گردد ( در صورت وجود ) . نرم افزارهای عمومی شبکه در حال حاضر FTP، telnet و مرورگرهای وب بوده که نسخه های خاص امنيتی در ارتباط با هر يک از آنان نيز ارائه شده است . برخی از اين نوع نرم افزارها دارای نسخه هائی می باشند که همزمان با نصب ، حفره ها و روزنه های متعددی را برروی شبکه ايجاد می نمايند . صرفنظر از اين که چه نرم افزارهائی برای استفاده  در شبکه انتخاب می گردد ، می بايست به دو نکته مهم در اين رابطه توجه گردد :

  •  آيا برنامه ايمن و مطمئن می باشد؟ اکثر برنامه ها در حال حاضر دارای نسخه هائی ايمن بوده و يا می توان آنان را به همراه يک سرويس دهنده Proxyبه منظور کمک در جهت کاهش احتمال بکارگيری نادرست ، استفاده نمود.سرويس دهندگان Proxy ، يکی از عناصر اصلی و مهم در فايروال ها بوده و لازم است به نقش و جايگاه آنان بيشتر توجه گردد. حتی شرکت های بزرگ نيز در معرض تهديد و آسيب بوده و هر سازمان می بايست دارای کارشناسانی ماهر به منظور پيشگيری و برخورد با   مشکلات امنيتی خاص در شبکه باشد .
  • آيا يک برنامه با برنامه ديگر Overlap دارد؟ هر کاربر دارای نرم افزار مورد علاقه خود می باشد . برخی افراد يک واژه پرداز را دوست دارند و عده ای ديگر به  واژه پردازه ديگری علاقه مند می باشند. در زمان استفاده از چنين نرم افزارهائی لازم است حتی المقدور سعی گردد از يک محصول خاص بمظور تامين خواسته تمامی کاربران ،استفاده گردد. فراموش نکنيم که پشتيبانی چندين برنامه که عمليات مشابه و يکسانی را انجام می دهند هم سرمايه های مالی را هدر خواهد داد و هم می تواند سردرگمی ، تلف شدن زمان و بروز مشکلات مختلف در جهت مديريت آنان توسط گروه مديريت و پشتيبان شبکه را به دنبال داشته باشد .

هر برنامه و يا سرويس  جديدی را که قصد نصب و فعال شدن آن  را در شبکه داشته باشيم ، می بايست در ابتدا بررسی و در ادامه متناسب با سياست ها و شرايط موجود ، پيکربندی نمود . برنامه های جديد می بايست منطبق بر اين حقيقت باشند که چرا به وجود آنان نياز می باشد؟ در صورتی که يک برنامه موجود می تواند به منظور تحقق اهداف خاصی استفاده گردد ، چرا به برنامه ای ديگر نياز می باشد ؟ آيا  عدم کارائی برنامه قديمی  بررسی  و بر اساس نتايج به دست آمده به سراغ تهيه يک نرم افزار جديد می رويم ؟ همواره لازم است برنامه جديد بررسی تا اطمينان لازم در خصوص تامين خواسته ها  توسط آن حاصل گردد.اين موضوع در رابطه با برنامه های قديمی نيز صدق خواهد کرد: آيا اين نوع برنامه ها بر روی شبکه جديد و يا شبکه موجود که قصد ارتقاء آن را داريم ، کار خواهند کرد؟
آيا استفاده از شبکه ، مانيتور می گردد؟ آيا به کاربران شبکه اجازه داده می شود که اکثر وقت خود را در طی روز به  استفاده از اينترنت و يا ارسال و يا دريافت نامه های الکترونيکی شخصی ، صرف نمايند ؟ تعداد زيادی از سازمان ها و موسسات  امکان استفاده از تلفن برای کاربردهای شخصی را با لحاط نمودن  سياست های خاصی در اختيار کارکنان خود قرار می دهند. آيا در زمان تعريف آدرس الکترونيکی کاربران ، راهکاری مناسب در اين خصوص انتخاب  و به آنان اعلام شده است ؟ آيا پيشگيری لازم به منظور دستيابی به سايت هائی که ارتباطی با  عملکرد شغلی پرسنل ندارند ، پيش بينی شده است ؟

برای هر يک از لينک های شبکه به چه درجه ای از اطمينان نياز است ؟

از کار افتادن شبکه و غير فعال شدن سرويس های آن تا چه ميزان قابل قبول است ؟ شايد اکثر کاربران در پاسخ  زمان صفر را مطرح نموده و تمايل دارند که شبکه تحت هر شرايطی فعال و در دسترس باشد . عناصر مهم در شبکه ، نظير سرويس دهندگان فايل دارای استعداد لازم برای پذيرش اشکالات و بروز خطاء می باشند . در سرويس دهندگان بزرگ ، از دو منبع تغذيه متفاوت که هر کدام  به يک ups جداگانه متصل می گردند ، استفاده می شود و از فن آوری های Raid  به منظور اطمينان از صحت ارائه اطلاعات در رابطه با حوادثی که ممکن است باعث از کار افتادن يک ديسک گردد ، استفاده می شود. در صورتی که دو بخش متفاوت يک سازمان از طريق يک خط ارتباطی ( لينک ) خاص با يکديگر مرتبط شده باشند و لازم است که همواره ارتباط بين آنان بصورت تمام وقت برقرار باشد، می بايست برنامه ريزی  لازم در خصوص ايجاد چندين لينک بين دو سايت ، صورت پذيرد  (لينک Backup ). در چنين مواردی ، می بايست هزينه تامين لينک اضافه نيز پيش بينی گردد. در صورتی که از چندين لينک برای ارتباط با سايت های راه دور استفاده می شود ، می توان از  مسيرهای مختلفی  بدين منظور استفاده نمود . بديهی است در صورت بروز اشکال در يکی از لينک های موجود، می توان از ساير مسير ها استفاده به عمل آورد . در اين رابطه لازم است به موارد زير نيز توجه گردد :

  • علاوه بر در نظر گرفتن خطوط اختصاصی بين سايت ها ، استفاده از VPN)Virtual Private Networking) ، نيز روشی متداول به منظور اتصال به سايت های راه دور، می باشد . مهمترين مزيت روش فوق، ارزان بودن آن نسبت به يک لينک اختصاصی  با توجه به استفاده از زيرساخت اينترنت برای مبادله داده است . کاربران موبايل می توانند با استفاده از يک VPN به شبکه سازمان خود دستيابی داشته باشند ( در زمان حرکت از يک نقطه به نقطه ای ديگر ) . در چنين مواردی لازم است سايت راه دور ( و نيز سايت اصلی ) ، از دو ISP استفاده نموده تا اگر يکی از آنان با مشکل روبرو گرديد ، امکان استفاده از اينترنت از طريق يک اتصال ديگر ، وجود داشته باشد .
  • فن آوری ديگری  که می توان از آن به منظور ارائه يک لايه اضافه  به منظور در دسترس بودن شبکه استفاده نمود ، دستيابی با سرعت بالا به دستگاههای ذخيره سازی و  شبکه ذخيره سازی  ( SAN:Storage Area Network ) است  . SAN ، شبکه ای است که از LAN جدا بوده و شامل صرفا” دستگاههای ذخيره سازی و سرويس دهندگان لازم  برای دستيابی به دستگاه ها است . با توجه به اين که پهنای باند شبکه با کاربران شبکه محلی LAN  به اشتراک گذاشته نمی شود ، چندين سرويس دهنده قادر به دستيابی محيط ذخيره سازی مشابه و يکسانی ، خواهند بود. ساير سرويس دهندگان می توانند بگونه ای پيکربندی گردند که امکان دستيابی  به داده را فراهم نمايند . در اين رابطه می توان از RAID و يا برخی فن آوری های ديگر مرتبط با دستگاه های ذخيره سازی نيز استفاده نمود .

 

 

شبکه

پشتيبانی شبکه

پشتيبانی شبکه

پشتيبانی شبکه

پشتيبانی شبکه

گروه فنی و مهندسی وی سنتر با تکیه بر توان تیم فنی خود و تجربه حضور 15 ساله در صنعت IT کشور توانمندی های بسیاری در حوزه خدمات پشتیبانی شبکه به آن دسته از سازمانهای دولتی و شرکتهای خصوصی که پایداری سرویسهای شبکه اهیمت بسیار بالایی دارد، ارائه می نماید.

از آنجا که طراحی و آماده سازی نقشه شبکه مهم ترین مرحله پیش از شروع نصب و راه اندازی شبکه و ایرادیابی آن می باشد، گروه فنی و مهندسی وی سنتر آمادگی خود را برای حضور در سازمانها و آماده سازی نقشه کامل شبکه که شامل اطلاعات شبکه ای مانند توپولوژی،شبکه پسیو و… می باشد را اعلام می دارد.

برخی از خدمات و سرویسهای گروه فنی و مهندسی وی سنتر در حوزه پشتیبانی شبکه های کامپیوتری شرکت ها و سازمان ها به شرح ذیل می باشد:

    • بررسی ساختار کلی شبکه های کامپیوتری و رفع ایرادات سخت افزاری و نرم افزاری موجود
    • نصب و پیکربندی سوییچ ها و فایروال های شبکه های کامپیوتری
    • نصب و راه اندازی انواع سرورها
    • نصب و راه اندازی ویندوز سرور
  • نصب و راه اندازی سرویس های شبکه کامپیوتری نظیر دامین کنترلر، اکتیو دایرکتوری، DHCP ،DNS ،WDS و …
  • راه اندازی سرویس مدیریت مصرف اینترنت در شبکه کامپیوتری
  • رفع مشکلاتی نظیر کندی و قطعی شبکه های کامپیوتری
  • رفع مشکلات پرینترها و سایر دستگاه های شبکه های کامپیوتری
  • رفع مشکلات روزمره کارکنان در زمینه کامپیوتر و شبکه
  • بررسی وضعیت امنیت اطلاعات در سطح سازمان و بازبینی و پیاده سازی دسترسی ها به منابع
  • نصب و راه اندازی سامانه های بک آپ گیری از اطلاعات شرکت ها با توجه به نوع دیتا

 

گروه فنی و مهندسی وی سنتر ارائه دهنده کلیه راهکارهای شبکه و دیتاسنتر، آمادگی خود را برای تامین کلیه نیازهای مشتریان در این حوزه اعلام می دارد.
شماره تماس: 88884268

 

 

 

شبکه

روشهای عیب یابی شبکه

روشهای عیب یابی شبکه

روشهای عیب یابی شبکه

روشهای عیب یابی شبکه

در این پست قصد داریم بصورت اجمالی به روشهای عیب یابی شبکه بپردازیم. با افزايش كاربرد كامپيوتر در بخش‌های مختلفی نظير سازمان‌ها، شركت‌ها و تقريباً هر بنگاه اقتصادی و بازرگانی، به تدريج بحث به اشتراک گذاری منابع و ارتباط متقابل كامپيوترها و در واقع شبكه سازی (Networking) در ابعاد و مقياس‌های كوچك، متوسط و بزرگ مطرح گرديد. به طوری كه امروزه شبكه‌ها به يك جزء ضروری و مهم برای تمامی دست‌اندركاران رايانه تبديل شده است. به دنبال طراحی، ايجاد و به بهره‌برداری رسيدن شبكه‌ها، خود به خود موضوع نگهداری و پشتيبانی و سرپا نگهداشتن شبكه موجود مطرح می‌گردد. در ادامه اين روند، موضوع عيب‌يابی كه شامل تشخيص و تعيين نوع مشكل و رفع آن می‌شود نيز از مباحث مهم نگهداری شبكه‌ها به شمار می ‌رود. منشأ اين عيب می تواند نرم‌افزاری، سخت‌افزاری، عدم تطابق تجهيزات، ناهماهنگی بين اجزا، تنظيمات نادرست و … باشد. افراد دست‌اندركار رفع مشكلا‌ت شبكه در تمامی موارد، الزاماً نبايد مدارك علمی چندان سطح بالا‌يی داشته باشند. چون در اين ميدان تجربه و كارآزمودگی حرف اول را می‌زند و معمولا‌ً داشتن اطلا‌عات اوليه و زيربنايی از شبكه‌ها كافی به نظر می‌رسد. عيب‌يابی يك شبكه بسيار شبيه حل معما است. اگر يك ايده كلی در مورد نحوه عملكرد شبكه به دست آورده‌ايد و می‌دانيد كدام بخش‌ها به يكديگر وابسته هستند، معمولا‌ً اشاره به محل مشكل كار چندان دشواری نخواهد بود. در اين پست به ذكر مختصر روشهای عیب یابی شبکه و برخی از ابزارهای عيب‌يابی TCP/IP و ابزارهای تحليل شبكه می پردازيم.

1 – استفاده از مدل هفت لا‌يه‌ ای OSI

شناخت لا‌يه‌های مختلف شبكه و نحوه ارتباط آن‌ها و همچنين دانستن اين كه هر وسيله يا ابزار شبكه در كدام لا‌يه از شبكه قرار گرفته است و با كدام لا‌يه و تجهيزات ديگر مستقيماً در ارتباط است، كمك شايانی به تشخيص و پيدا كردن محل عيب مي نمايد. به عنوان مثال، چنانچه Cabling در یک نقطه از شبكه قطع يا شل شده باشد، اين مسئله به لا‌يه فيزيكی مربوط می‌شود و به عنوان نمونه چك كردن bridge يا روتر كه در لا‌يه‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند، هيچ توجيه منطقی ندارد. در جدول 1 لا‌يه‌ها و تجهيزات و مشخصات مرتبط با هر لا‌يه آورده شده است.

2 – عيب‌يابی جعبه سياه

عيب‌يابی جعبه سياه (Black Box)، نحوه مواجه‌ شدن با عملكرد يک سيستم پيچيده به عنوان يک سری سيستم‌های ساده ‌تر است. ايجاد جعبه سياه در بسياری از موارد علمی، كاربر دارد و در عيب‌يابی نيز بسيار مفيد است. در اين روش نگران جزئيات كم‌اهميت نيستيم و محتويات پنهانی یک سيستم اهميت چندانی ندارند و ما بيشتر روی صحت ورودی و خروجی های هر سيستم تكيه می‌نماييم.

لا‌يه‌ كاربرد
لا‌يه كاربرد Program – to – (N)OS interaction
لا‌يه ارائه فرمت متن، رمزگذاری، تبديل كد
لا‌يه جلسه‌(sessionn) تصديق اعتبار، نگهداری، هماهنگیاتصالا‌ت
لا‌يه انتقال كنترل جريان، ترتيب‌دهی، تصديق
لا‌يه شبكه آدرس‌دهی منطقی، مسيريابی،(روترها،‌ سوييچ‌های لا‌يه 3)
لا‌يه Data Link فريم‌بندی و آدرس‌دهی فيزيكی(bridgeها و سوييچ‌ها)
لا‌يه فيزيكی تشخيص ولتاژ، سيگنالينگ‌ (cabling،repeaters ،hubs ،NICS)

جدول 1

 

3 – روش تشخيص تغيير در شبكه

ايجاد يا به وجود آمدن هر گونه تغييری در شبكه را بايد به دقت بررسی كرد. به علا‌وه، چنانچه افراد ديگری نيز از شبكه شما استفاده می‌كنند، بايد در رابطه با تغييراتی كه اخيراً انجام داده‌اند، از آن‌ها پرس‌وجو نماييد. تغيير نيروی كار هم می‌تواند مشكلا‌تی را در شبكه ايجاد كند؛ ‌به‌ويژه اين‌كه افراد در ثبت رخدادها و رويدادها معمولا‌ً بی‌نقص عمل نمی كنند.

4- مستندسازی

در اختيار داشتن نقشه شبكه بسيار مهم است. معمولا‌ً شبكه‌های غيرمستند، مبهم و غيرقابل درك هستند. مستندات شامل نقشه كاربردی شبكه، مستندات فيزيكی (اطلا‌عات سيم‌كشی‌ها و…)، مستندات منطقی (Logical) كه بخش‌های غيرفيزيكی يا مجازی شبكه مانند VLAN را نشان می دهد، برچسب‌گذاری كابل‌ها و دستگاه‌ها
(Labelingg) و … را شامل می‌شود.

همچنين ثبت رويدادها، هنری است كه حل بسياری از مشكلا‌ت بعدی را آسان‌تر می‌نمايد. می‌توان در كنار هر دستگاه مانند سرور، سوييچ يا مسيرياب، هر كار انجام گرفته در مورد آن‌ها را به همراه زمان انجام آن يادداشت كرد. در مورد يك شبكه غيرمستند نيز حتی‌المقدور بايد مستندسازی را در هر مرحله‌ای شروع كرد و اين كار به نظم و سرعت در عمل كمك شايانی خواهد كرد.

5 – روش تقسيم‌بندی

تقسيم‌بندی يك شبكه باعث می‌شود كنترل آن آسان‌تر شود. در واقع منطقه‌بندی مشكل (Problem Localization) هنگامی است كه شما نمی‌دانيد دقيقاً از كجا به جست‌وجوی مشكل بپردازيد. منطقه‌بندی سريع مشكل، اهميت بسياری دارد؛ زيرا هيچ‌كس نمی‌خواهد صدها دستگاه را به عنوان منبع بالقوه‌ای از مشكلا‌ت بررسی كند.

6- مقايسه با مواردی كه درست عمل می‌كنند

چنانچه يك نمونه شبكه خراب‌ شده داريد، می‌توانيد با مقايسه آن با نمونه‌ای كه درست كار می كند، روش سريعی برای تشخيص دقيق خرابی پيدا كنيد. اين كار مي‌تواند در مورد مقايسه تركيب‌بندی سرورها و همچنين وسايل سخت‌افزاری نظير مسيرياب‌ها، سوييچ‌ها و … نيز به كار رود. بررسی مقايسه‌ای زمانی خوب عمل می كند كه شما بخواهيد ساير موضوعات شبكه مانند تنظيمات كاربر و تركيب‌بندی‌های ايستگاه كاری را نيز بررسی كنيد. گاهی، اگر مشكلی را در یک تركيب‌بندی خاص عيب‌يابی كرده باشيد، می‌توانيد آن را كاملا‌ً با یک تركيب‌بندی كه عملكرد خوبی دارد، جايگزين كنيد.

7- فرمان‌های عيب‌يابی ipconfig و winipcfg در ويندوز

تركيب‌بندی اصلی IP با استفاده از ipconfig (در خانواده ويندوز NT) و winipfgg (در خانواده ويندوز 9x) نشان داده می‌شود. اين دو فرمان به شما امكان می‌دهند اجازه نامه DHCP خود را تجديد يا ترخيص نماييد يا اين‌كه اطلا‌عات اصلی TCP/IP را نمايش دهيد. در اينجا برخی ديگر از فرمان‌های مفيد مختص خانواده ويندوز NT (اكس‌پی‌و2000) ارائه شده‌اند.

●ipconfig‌/‌all: همه اطلا‌عات تركيب‌بندی، نه فقط نشانی IP و نقاب (Mask) شبكه را نشان می‌دهد.

● ipconfig/release: نشانی‌های DHCP را برای همه آداپتورهای شبكه آزاد می‌كند (برای پرهيز از آزاد‌شدن همه نشانی‌ها نام يك آداپتور مشخص را وارد كنيد.)

●‌‌ipconfig/renew: نشاني‌هايیDHCP را برای همه تطبيق‌گرها باز می‌كند.

●‌‌ipconfig/flushdns: فقط در ويندوز 2000 و بالا‌تر يكباره نهانگاه (Cache) محلی DNS را توسعه می‌دهد. اگر شما DNS را تغيير داده‌ايد و لا‌زم است آن را تا اين ايستگاه كاری تعميم‌ دهيد، سوييچ مزبور بسيار سودمند خواهد بود. (اگر آن را تعميم ندهيد، تغيير مزبور برای لحظه‌ای در ايستگاه شما نشان داده نخواهد شد).

●ipconfig/display dns: فقط در ويندوز 2000 و بالا‌تر نهانگاه DNS را نمايش می‌دهد.

8 – برخی از فرمان‌های اصلی خطايابی در TCP/IP و شبكه

(Ping Address (Hostname اتصال اصلی IP را با Hostname يا Address بررسی مي‌كند. Arp   ‌-a: جدول تبديل نشانی Mac به IP را نشان می‌دهد. netstat  ‌-rn: جدول مسيريابی TCP/IPP را به طور عددی نشان می‌دهد. netstat  -an همه سوكت‌های TCP/IP مورد استفاده را به طور عددی برای همه كلا‌ينت‌ها و سرورها نشان می‌دهد.
مراحل Pingg به ترتيب می‌تواند به اين شكل باشد:

مرحله1‌:Ping كردن نشانی حلقه برگشتی (ping 127.0.0.1)

مرحله2: Ping كردن نشانی IP ايستگاه كاری

مرحله3: Ping كردن نشانی IP يك ايستگاه كاری ديگر در يك بخش

مرحله4: Ping كردن مسيرياب محلی

مرحله5: ping كردن سرور از طريق نشانی IP و نام (Tracert Address (Hostname مسيری كه يک بستک (Packet)  از ايستگاه كاری تا Hostname يا Address طی می‌كند را رديابی می‌نمايد. هر مسيريابی كه بستك مزبور از طريق آن به سمت Hostname يا Address می‌رود را نشان می‌دهد.

netsh: برنامه سودمند خط فرمان تعاملی كه به شما امكان می دهد تركيب‌بندی لا‌يه شبكه را فهرست كنيد و آن را تغيير دهيد.

net session: همه جلسات شبكه ‌سازی ويندوز كه  در اين دستگاه فعال هستند را نشان می‌دهد (نظير اشتراک گذاری و …)
net share: همه اشتراک ‌گذاری‌های ويندوز به همراه Hidden Share ها كه در اين دستگاه قابل دسترس هستند را فهرست می‌كند. همچنين در صورت داشتن Windows Resource Kit با استفاده از فرامين آن می‌توان در بسياری موارد خطايابی‌های دقيقی انجام داد. Resource Kit نه تنها منبعی از ابزارها به شمار می ‌آيد،‌بلكه يك منبع عالی به عنوان دانش اضافی ويندوز است.

9 – تحليلگرهای پروتكل

استفاده از تحليلگرهای پروتكل (Protocol Analyzer) در حلا‌جی و تحليل مشكلا‌ت شبكه بسيار سودمند است. يك تحليلگر پروتكل ابزاری است كه به بستک‌های(Packets) موجود در بخش اشتراكی شبكه گوش می‌دهد، آن‌ها را از حالت رمز خارج می‌نمايد و به شكل فرمت قابل خواندن برای انسان تبديل می‌كند.

دو نوع اصلی از ابزارهای تحليل پروتكل عبارتند از:
● تحليلگرهای بستک (Packet analyzer): بستک‌های موجود در سيم را می گيرند، آن‌ها را برای تحليل بعدی ذخيره می‌كنند و چند تحليل آماری را نيز انجام می‌دهند، ولی اين كار اصلی آن‌ها نيست.

●‌ تحليلگرهای آماری (Statistical analyzer): كار اصلی آن‌ها جمع‌آوری داده‌های كمی است تا بعداً بتوانند درباره روش‌های مختلف آماری گزارش دهند، ولی معمولا‌ً بستک‌ها را برای تحليل بعدی، ذخيره نمی‌كنند.
اكثر تحليلگرهایی بستک دو حالت عملياتی دارند:

●‌ ‌حالت Capture/monitor (مانيتور / تسخير)
●‌ ‌حالت Decode (رمزگشايی)

در مرحله تسخير،‌تحليلگر می‌تواند اطلا‌عات آماری، شامل تعداد خطاهای هر ايستگاه، تعداد بستک‌های دريافتی/‌ارسالی توسط هر ايستگاه، ضريب بهره وری از شبكه (ميزان ازدحام در شبكه)  و …. را جمع‌آوری نمايد.

تحليلگرهای بسيارخوب، با نشان دادن نمودارها به شما امكان می‌دهند در مرحله تسخير، برحسب ايستگاه فعال‌تر و ساير موارد، عمل مرتب‌سازی را انجام دهيد. در مرحله رمزگشايی، داده‌های خاصی كه تحليلگر به دست می‌آورد را بررسی مي‌كنيد. لا‌زم به ذكر است استفاده از تحليلگر متناسب با نوع شبكه اهميت زيادی دارد. مثلا‌ً اگر يك شبكه FDDI قديمی و بدقلق داشته باشيد، از تحليلگر خاص اترنتی كه اتفاقاً با FDDI هم كار می كند، استفاده نكنيد. بدين منظور بهتر است يك تحليلگر مختص FDDI را به كار ببريد.

نكته جالب توجه در مورد تحليلگرهای بستک اين است كه اگر دارای كارت شبكه مناسبی باشيد (يعنی يک كارت شبكه كنجكاو كه قادر به شنيدن همه بستک‌های شبكه است) اين تحليلگرها می‌توانند در اكثر پی‌سی‌ها اجرا شوند. برای دانلود يك تحليلگر رايگان می‌توانيد به اینترنت مراجعه كنيد.

10 – ابزارهای مديريت شبكه

دست آخر اين‌كه، ابزارهای مديريت شبكه نيز نقشی مهم در عيب‌يابی و شناسایی شكل شبكه‌ها ايفا می‌كنند. مديريت شبكه در واقع در بهترين شكل آن، شامل تركيب‌بندی و ديده‌بانی دوردست Remote Monitoring شبكه می شود كه به شما امكان می‌دهد علا‌وه بر انجام اصلا‌حات نهايی از راه‌دور، سالم‌بودن شبكه خود را نيز ارزيابی كنید و جزئيات بيشتری روشهای عیب یابی شبکه به كمك ابزارهای مديريت شبكه را به مجالی ديگر واگذار می‌كنيم.

 

 

شبکه

مفهوم شبکه و انواع آن

مفهوم شبکه و انواع آن

مفهوم شبکه و انواع آن

مفهوم شبکه و انواع آن

مفهوم شبکه و انواع آن : يک شبکه کامپيوتری از اتصال دو و يا چندين کامپيوتر تشکيل می گردد . شبکه های کامپيوتری در ابعاد متفاوت و با اهداف گوناگون طراحی و پياده سازی می گردند . شبکه های Local-Area Networks)  LAN ) و Wide-Area Networks) WAN ) دو نمونه متداول در اين زمينه می باشند. در شبکه های  LAN ، کامپيوترهای موجود در يک ناحيه محدود جغرافيائی نظير منزل و يا محيط کار به يکديگر متصل می گردند . در شبکه های WAN ، با استفاده از خطوط تلفن و يا مخابراتی ، امواج راديوئی و ساير گزينه های موجود ، دستگاه های مورد نظر در يک شبکه به يکديگر متصل می گردند .

شبکه های کامپيوتری چگونه تقسيم بندی می گردند ؟
شبکه ها ی کامپيوتری را می توان بر اساس سه ويژگی متفاوت تقسيم نمود : توپولوژی ، پروتکل و معماری

  • توپولوژی ، نحوه استقرار( آرايش) هندسی يک شبکه را مشخص می نمايد .  bus , ring و star ، سه نمونه متداول در اين زمينه می باشند .
  • پروتکل ، مجموعه قوانين لازم به منظور مبادله اطلاعات بين کامپيوترهای موجود در يک شبکه را مشخص می نمايد . اکثر شبکه ها  از “اترنت” استفاده می نمايند. در برخی از شبکه ها ممکن است از  پروتکل Token Ring شرکت IBM استفاده گردد . پروتکل ، در حقيت بمنزله يک اعلاميه رسمی است که در آن قوانين و رويه های  مورد نياز به منظور ارسال و يا دريافت داده ، تعريف می گردد . در صورتی که دارای دو و يا چندين دستگاه ( نظير کامپيوتر ) باشيم و بخواهيم آنان را به يکديگر مرتبط نمائيم ، قطعا” به وجود يک پروتکل در شبکه نياز خواهد بود .تاکنون صدها پروتکل با اهداف متفاوت طراحی و پياده سازی شده است . TCP/IP يکی از متداولترين پروتکل ها در زمينه شبکه بوده که خود از مجموعه پروتکل هائی ديگر ، تشکيل شده است . جدول زير متداولترين پروتکل های TCP/IP را نشان می دهد . در کنار جدول فوق ، مدل مرجع OSI نيز ارائه شده است تا مشخص گردد که هر يک از پروتکل های فوق در چه لايه ای از مدل OSI کار می کنند . به موازات حرکت از پائين ترين لايه ( لايه فيزيکی ) به بالاترين لايه  ( لايه Application ) ، هر يک از دستگاههای مرتبط با پروتکل های موجود در هر لايه به منظور انجام پردازش های مورد نياز ، زمانی را صرف خواهند کرد .

 

پروتکل های TCP/IP مدل مرجع OSI
  • OSI از کلمات Open Systems Interconnect اقتباس و يک مدل مرجع در خصوص نحوه ارسال پيام بين دو نقطه در يک شبکه مخابراتی و ارتباطی است . هدف عمده مدل OSI ،  ارائه راهنمائی های لازم به توليد کنندگان محصولات شبکه ای به منظور توليد محصولات سازگار با يکديگر است .
    مدل OSI توسط کميته IEEE ايجاد تا محصولات توليد شده توسط توليد کنندگان متعدد قادر به کار و يا سازگاری با يکديگر باشند . مشکل عدم سازگاری بين محصولات توليدشده توسط شرکت های بزرگ تجهيزات سخت افزاری زمانی آغاز گرديد که شرکت HP تصميم به ايجاد محصولات شبکه ای نمود و محصولات توليد شده توسط HP  با محصولات مشابه توليد شده توسط شرکت های ديگر نظير IBM ، سازگار نبود . مثلا” زمانی که شما چهل کارت شبکه را برای شرکت خود تهيه می نموديد ، می بايست ساير تجهيزات مورد نياز شبکه نيز از همان توليد کننده خريداری می گرديد( اطمينان از وجود سازگاری بين آنان ) . مشکل فوق پس از معرفی مدل مرجع OSI ، برطرف گرديد .
    مدل OSI دارای هفت لايه متفاوت است که هر يک از آنان به منظور انجام عملياتی خاصی طراحی شده اند . بالاترين لايه ، لايه هفت ( Application ) و پائين ترين لايه ، لايه يک ( Physiacal ) می باشد . در صورتی که قصد ارسال داده برای يک کاربر ديگر را داشته باشيد ،  داده ها حرکت خود را از لايه هفتم شروع نموده و پس از تبديل به سگمنت ، datagram ، بسته اطلاعاتی ( Packet ) و  فريم، در نهايت در طول کابل ( عموما” کابل های twisted pair ) ارسال تا به کامپيوتر مقصد برسد .

معماری ، به دو گروه عمده معماری که عمدتا” در شبکه های کامپيوتری استفاده می گردد ، اشاره می نمايد : Peer-To -Peer و Client – Server . در شبکه های Peer-To-Peer سرويس دهنده اختصاصی وجود نداشته و کامپيوترها از طريق work-group به منظور اشتراک فايل ها ، چاپگرها و دستيابی به اينترنت ، به يکديگر متصل می گردند . در شبکه های Client – Server ، سرويس دهنده و يا سرويس دهندگانی اختصاصی وجود داشته ( نظير يک کنترل کننده Domain در ويندوز ) که تمامی سرويس گيرندگان به منظور استفاده از سرويس ها و خدمات ارائه شده ، به آن log on می نمايند . در اکثر سازمان و موسسات از معماری Client – Server  به منظور پيکربندی شبکه های کامپيوتری ، استفاده می گردد.

 

 

شبکه

مطالب مرتبط

مطالب مرتبط

مطالب مرتبط

مطالب مرتبط

 

مطالب مرتبط